Dan Van Severen

“Essentie en stilte”

Dan Van Severen (1927-2009) was een minimalistisch schilder met een bijzondere beeldtaal. Zijn werk brengt de kijker tot inkeer door de voelbare verstilling. De composities die eenvoudig lijken zijn echter heel doordacht. Telkens opnieuw herdenkt Dan Van Severen elke lijn, elke beweging. Hij herhaalt niet, maar elk werk afzonderlijk is een uiting van zichzelf waar hij met heel eenvoudige materialen vorm aan geeft.

Aanvankelijk begint hij te schilderen met olieverf op doek. Hij maakte zijn laatste olieverfschilderij echter in 1969. De zware materie beperkt hem. Hij verstilt nog meer door het gebruik van inkt, tempera, houtskool,… Steeds worden de composities eenvoudiger, zuiverder, contemplatiever. De kruisvorm doet zijn intrede en zal consequent door de kunstenaar verkend worden. Ook grafisch werk is een substantieel deel van zijn oeuvre.

“Het lijkt me dat zijn werk heel langzaam tot stand komt. Hij wil zoveel mogelijk de materialiteit van het schilderij doen vergeten om te komen tot een geestelijk moment. De taal van zijn werk is universeel de vormen zijn helder en herkenbaar.” schrijft Rooland Joris (Yang. Jaargang 11 (1975) geraadpleegd via DBNL (KB, nationale bibliotheek)

De geometrische figuren die steeds terugkeren in het werk van Van Severen zijn volgens hemzelf “tekenen door de menselijke geest gemaakt die heel veel contact hebben met de natuur”. Dat de vormen contact hebben met de natuur wijst op hun wortels in het aardse bestaan, het zijn oervormen die overal in elke tijd en elke cultuur terugkomen. Het maakt zijn kunst aards. Maar tegelijkertijd refereren ze naar een eeuwig utopisch punt en kunnen we ze platonisch beschouwen.

Deze dualiteit in het werk van Van Severen was ook een deel van zijn persoonlijkheid, we herkennen de monnik die een manuscript kopieert maar ook de Oosterling die minutieus zijn zuivere materialen selecteert om daarna tot het immateriële te komen. Tegelijkertijd bleef hij een zoeker naar het eerder aangehaalde utopische punt…

Belangrijke expo’s:

Biënnale van Sao Paulo (1967), Documenta IV (Kassel, 1968),Biënnale van Venetië (1970). Paleis voor Schone Kunsten, overzichtstentoonstelling (Brussel 1974),…